سبد سفارش شما خالی است!

واژۀ "مهدی" رایج‌ترین لقب مصلح جهانی در متون و منابع اصیل اسلامی به شمار می‌رود؛ اما عده‌ای از خاورشناسان و مقلدان ایشان در میان نویسندگان مسلمان با اشتباهی بزرگ، انواع معانی و کاربردهای این کلمه را در اشعار و احادیث، یکسان شمرده و از روایات چشم پوشیده‌اند. برای مثال با استناد به یک بیت از دیوان "کثیر عزه"، مهدویت را بدون اساس اسلامی و ساختۀ ایرانیان هوادار مختار ثقفی پنداشته‌اند. نگارنده در کتاب حاضر نخست واژۀ "مهدی" را در چهار حوزۀ لغت، شعر، کتاب و سنت بررسی و سپس کاربرد این لقب را در ادب منظوم عرب با توجه به مقاطع زمانی و مقتضیات اجتماعی، شناسایی و طبقه‌بندی می‌کند. در ادامه معنی لغت را در آیات و متون حدیث فریقین جست‌وجو و در باب مهدویت و جایگاه آن در عقاید فریقین بحث می‌کند.