سبد سفارش شما خالی است!

»در عرصة تربیت، همواره محبّت نقش اساسی را ایفا می‌نماید، زیرا محبّت، نیاز فطری انسان است؛ گوهری است که در جسم و روح انسان جلوه‌گر می‌شود و باعث رشد و تکامل او می‌گردد. از طرفی رابطه‌هایی که در جامعه بر پایة دوست داشتن و مهرورزی بنا می‌گردند ثمرة آن استوارتر خواهد بود. بدین روی مکتب قرآن و رسالت، پایة هدایت و تربیت انسان را براساس مهر و محبّت نهاده است. بر این اساس ریشه‌یابی عوامل تقویت کننده محبت و نیز عوامل سست کننده آن و آثار و پیامدهایی که بر این پیوندها مرتبّت است، ضروری به نظر می‌رسد.» نوشتار حاضر به بررسی این گونه عوامل از نظر آیات و روایات اختصاص دارد. برخی از فواید این پژوهش عبارت‌ است از: آشنا شدن مربیان، معلّمان و والدین با نحوة تعامل بهتر با متربیان و شناخت آثار و ثمرات محبّت‌ورزی در زندگی فردی و اجتماعی.