سبد سفارش شما خالی است!

مدیریت و سازمان به مفهوم کلی آن سابقه‌ای به قدمت زندگی اجتماعی انسان و حتی بیش‌تر از آن دارد، اما آنچه که به عنوان دانش مدیریت سازمان‌ها به صورت عام و سازمان‌های انتفاعی به صورت خاص تکامل پیدا کرده، از زمان «تیلور» و مربوط به اواخر قرن نوزدهم و عمدتاً قرن بیستم بوده است. هماهنگی درون سازمانی را مجموعه‌ای از مکانیسم‌های ساختاری و انسانی دانسته‌اند که برای مرتبط ساختن اجزای مختلف یک سازمان به یک دیگر ـ به منظور تسهیل در کسب اهداف از قبل تعیین شده ـ طراحی می‌شوند و هماهنگی بین سازمانی را فرآیند همکاری و همراهی دو یا چند سازمان در تدوین برنامه‌ها و یا سازمان‌دهی آنها به منظور دسترسی به اهداف و مقاصد مشترک، تعریف کرده‌اند. کتاب حاضر از دو بخش تشکیل شده است. بخش نخست، به بیان کلیاتی از مباحث مربوط به هماهنگی درون و بین سازمانی، جایگاه هماهنگی در ادبیات سازمان و مدیریت و تئوری‌های مربوطه به هماهنگی درون و بین‌سازمانی پرداخته می‌شود. در بخش دیگر، گفتارهایی از مباحث بین‌سازمانی ارائه شده است.