سبد سفارش شما خالی است!

در بخش اول کتاب، شعر غنایی در ایران، از نظر قدمت، موضوع و انواع بررسی شده است و در بخش دوم درباره "معشوق "ـ از نظر توصیف، مقام، انواع و ویژگی‌هایش ـ در غزل‌های "انوری "و "عطار "سخن به میان آمده است .در بخشی از کتاب آمده است" :معشوقی که در شعر عرفانی مطرح شده بعد از مدتی به خداوند مبدل می‌گردد ;بسیاری از خصوصیات معاشیق قرون اولیه را به خود می‌گیرد و عاشقان را به سوی خود می‌کشد .آنها را می‌کشد و خود ضامن خون بهای آنان نیز هست، در این معشوق نوعی بزرگی و سترگی وجود دارد که عاشق می‌داند جز فنا در راه وصال او راه دیگری نیست .بدین خاطر، عشق زمینی وقتی در مقابل معبود قرار می‌گیرد نام مجازی بر آن نهاده می‌شود و عشق معشوق عرفانی است که حقیقی است و بس ."