علیه تربیت فرزند: برای فرزندمان باغبان باشیم یا نجار؟
کودکان - روانشناسی / روانشناسی رشد / رفتار والدین
تصور اغلب ما از تربیت فرزندمان این است: «فراهم کردن محیطی امن، برنامهریزی دقیق و هدفمند برای زمانهای کار و فراغت، نظارت دقیق بر اعمال و روابطش و هدایت او تا رسیدن به اهداف عالی». هدف والدین امروزی این است که فرزندشان را به شکلی خاص و دلخواه بسازند تا در بزرگسالی فردی موفق باشد؛ اما «آلیسون گوپنیک» از روانشناسان پیشرو معاصر در این کتاب از غیرعلمی بودن و زیانبار بودن این نگاه به فرزندپروری سخن میگوید، او نشان میدهد که چرا هرگز نباید دنبال شکل دادن به فرزندانمان باشیم؛ کودکان بهگونهای خلق شدهاند که نامنضبط و بازگوش و پیشبینیناپذیر و خیالپرداز باشند. گوپنیک، توضیح میدهد که چگونه از فرزندانمان مراقبت کنیم که بیاموزند در جهانی پیشبینیناپذیر افرادی انعطافپذیر، خلاق و مقاوم باشند.