سبد سفارش شما خالی است!

در این کتاب، سلوک "عطار" از بین آثار عرفانی‌اش همچون تذکره الاولیا، الهی نامه و منطق الطیر شناسانده می‌شود. همچنین مطالبی از صاحب‌نظران درباره عطار و نیز عرفان درج گردیده است. برخی از این اشخاص عبارت‌اند از: "منوچهر مرتضوی"،"جلال آشتیانی"، "محمد علی فروغی"، "احمد علی رجایی بخارایی"، "غلامحسین یوسفی"، "محمد سرور مولایی" و "سعید نفیسی". گفتنی است در بخشی از کتاب تایید "عطار" بر حافظ ـ با استناد به ابیاتی چند ـ بررسی شده است؛ از جمله خاطر نشان می‌شود: "مرکز ثقل عطار بر حافظ دقیقا در بطن و متن همین غزلیات قرار گرفته است. درست حول محور شخصیت پیر صنعان. پدیده بسیار مهمی که بعضی شارحان حافظ به آن اعتنا نکرده‌اند و به همین دلیل نیز به اهمیت تاثیر ژرف و شگرف عطار بر حافظ به درستی پی نبرده‌اند و این فرایند موثر را در شکل بندی "روند ادبی" شعر عاشقانه فارسی در مقایسه با تاثیر کمال اسماعیل و خواجو و سعدی بر حافظ ناچیز خوانده‌اند. از سوی دیگر باید به خاطر داشت که انعکاس جلوه‌های عاشقانه، قلندرانه و عرفانی ـ شیخ صنعان، منحصر و محدود به چند غزل مشهور حافظ ... نمی‌شود...".