نظریهی واژهگزینی مفهومی
روشهای واژهگزینی عبارتاند از: وامگیری؛ معادلیابی؛ گردهبرداری (روش گردهای)؛ گردهای ـ مفهومی (روش نیمه مفهومی)؛ و مفهوم بنیاد (روش مفهومی). بر این اساس در روش مفهومی چون به معنا یا کاربرد یا توصیف سایر ویژگیهای مفهوم اشاره میشود، یا مفهوم با استفاده از متن، نامگذاری میشود، آزادی عمل واژهگزین بسیار زیاد است. یعنی واژهگزین در پوستهی لفظ، محصور نمیماند، آن را میشکند و به هستهی مفهوم دست مییابد. به این ترتیب میتوان برای واژهگزینی در مرتبهی ترجمه، چارچوبی نظری بیان کرد که بر اساس آن گردهبرداری، درون رویکرد مقصدمدار، و روش مفهومی، درون نظریهی ترجمهی ساختشکنانه قرار میگیرد. کتاب حاضر حاوی اصطلاحات مفاهیمی ویژهای است که نگارنده آنها را پس از گردآوری از منابع متنوع، در نظامی یکپارچه مدون کرده و به منظور طراحی الگویی ویژه، در نمایی گرافیکی ترسیم کرده است. این الگو حاوی نگاه ویژهی فلسفی به برنامهریزی زبانی و نشاندهندهی جایگاه واژهگزینی و نسبت به آن با سایر رویکردها در این زمینه است.