سبد سفارش شما خالی است!

درنوردیدن مرزهای ادبیات گمشده مطالعات ادبی امروز ماست. پژوهش‌های دانشگاهی از فقدان بزرگ محصور شدن مطالعات ادبی در درون خویش رنج می‌برند که حاصل آن تنزل ادبیات به فرم و فاصله گرفتن از قابلیت‌های پژوهشی آثار ادبی است. ادبیات و نگارگری می‌تواند باب بحث‌های تازه‌ای را در این زمینه بگشاید. تصویر گاه متن را به معنای خاصی محدود و گاه معانی تازه‌ای برای آن مطرح می‌کند. پژوهش حاضر با توجه به این ضرورت، به سراغ شاهنامه فردوسی رفته است تا نشان دهد چگونه نگاره‌ها می‌توانند متن ادبی را پویا و گویا نگاه دارند.