قدس ایران: بانوی بزرگ انقلاب
ثقفی، خدیجه (خمینی)، 1293 - 1388
«خدیجه ثقفی»، همسر مکرمة امام خمینی (س)، در سال 1293 هجری شمسی در تهران، در خانوادهای اهل علم و ادب دیده به جهان گشود. پدر ایشان «آیتالله میرزا محمد ثقفی»، صاحب تفسیر روان جاوید، از علمای متجدد تهران و از شاگردان مرحوم «آیتالله العظمی حائری یزدی» بود. بانو خدیجه در سال 1308 با حضرت امام (ره) ازدواج کرد. حاصل این ازدواج هشت فرزند بود که پنج تن از آنان به کمال رسیدند. ایشان بعد از ارتحال حضرت امام صبر پیشه کردند و شخصیت و روحیة محکمی داشتند. دورة کسالت بانوی انقلاب در بستر بیماری بیش از هفت ماه طول کشید و ایشان سرانجام در اول فروردین 1388 دار فانی را وداع گفت. کتاب حاضر علاوه بر زندگینامه و شجرهنامة این بانوی بزرگ حاوی خاطراتی از ایشان است که از زبان یاران امام و خانواده، دوستان، و محارم آن بانوی برجسته بازگو گردیده است. اسناد ساواک دربارة همسر امام (س)، نامههای منتشرنشدة خانم به حاج سید احمدآقا، نامههای امام به خانم، وصیت امام به فرزندان در رعایت حقوق مادر و همچنین گزارش مراسم رحلت بانوی انقلاب مطالب پایانی کتاب را تشکیل میدهد.