سبد سفارش شما خالی است!

با آغاز جنگ جهانی اول کشور ایران که سال‌های آشفته و متلاطمی را پشت‌سر نهاده بود و گرفتار رقابت‌های شدید سیاسی داخلی بود، صحنة مبارزة دولت‌های بزرگ خارجی گردید که برای تقسیم جهان با یک‌دیگر رقابت می‌کردند. ریشه‌های این رقابت و درگیری قدرت‌های خارجی در ایران به قرن 16 میلادی بازمی‌گشت، یعنی زمانی که ایران گرفتار اختلافات سیاسی ـ مذهبی با کشور همسایة خود عثمانی بود. همچنین شکست ایران در جنگ‌های خود با روسیه در اوایل دورة قاجار، باعث جدایی بخش‌های وسیعی از ایران و واگذاری امتیازات زیادی به آن کشور شد و رقابت وی با انگلیس که نگاه به جنوب کشور داشت بیش‌تر شد. پیروزی انقلاب مشروطه نیز، شرایط جدیدی را در ایران فراهم آورد، اما محمدعلی شاه قاجار، از همان ابتدا بی‌میلی خود را نسبت به تشکیل مجلس نشان داد، که منجر به توپ بستن آن شد. همزمان با روی کار آمدن احمدشاه قاجار هنوز هشت سال از وقوع انقلاب مشروطیت نگذشته بود و ایران باید پایه‌های نظم جدید را مستحکم می‌کرد، ولی آغاز جنگ جهانی اول کشور ایران را با آن که اعلام بی‌طرفی کرده بود، به اشغال نیروهای متخاصم درآورد. در کتاب حاضر، اوضاع سیاسی ایران در جنگ جهانی اول، در چهار فصل بررسی شده است: از سقوط محمدعلی شاه تا آغاز جنگ جهانی اول؛ از آغاز جنگ جهانی اول تا فروپاشی دولت موقت؛ از فروپاشی دولت موقت تا انقلاب اکتبر روسیه؛ و از انقلاب اکتبر روسیه تا قرارداد 1919.