سبد سفارش شما خالی است!

پژوهشی قرآنی، روایی و عقلانی در مورد مشروعیت و جواز شفاعت‌طلبی و توسل جستن به پیامبران الهی، امامان معصوم و انسان‌های صالح است. در ابتدای این نوشتار به تبیین این موضوع پرداخته شده است که آیا ارتباط با اولیای الهی که از دنیا رفته‌اند امکان‌پذیر است و آیا آنان قدرت بر حل مشکلات و دادن حاجات مردم را دارا هستند یا چنین چیزی ممکن نیست. نویسنده در این زمینه به اثبات بقای ارواح و کمالات و قدرت روحی اولیای پرداخته و آیاتی از قرآن کریم را در این زمینه، مورد تجزیه و تحلیل قرار داده است. آنگاه دلایل جایز بودن درخواست شفاعت از اولیای الهی و شرک نبودن آن را بیان کرده و به برخی از شبهات وارد شده در این زمینه پاسخ گفته است. در ادامه به جواز توسل به پیامبران و صالحان و ماهیت این عمل اشاره نموده و دلایل این مسأله را از منظری قرآنی، روایی و عقلی بررسی کرده و به شبهات موجود در این زمینه پاسخ داده است. جواز سوگند خوردن به غیر خدا و خدا را به حق و مقام اولیای الهی سوگند دادن و ادله مربوط به آن‌ها، از دیگر مندرجات این نوشتار است.