آخرتگرایی از دیدگاه نهج البلاغه
علیبنابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40 ق. نهج البلاغه - معاد
گرایش به آخرت یک امر فطری است که در عمق وجود انسان نهاده شده و هر انسان سالم و پاکی همواره در انتظار فرجام و عاقبت خود نشسته است و امیدوار است که سرانجامی زیبا و سعادتمند داشته باشد. حضرت علی (ع) در کتاب «نهجالبلاغه» توجه عمیقی نسبت به آخرت داشتند. تأمل در عبارات بلند ایشان، انسان را در فضایی ملموس از درک جهان آخرت قرار میدهد. نگارنده در این اثر دیدگاه حضرت علی (ع) را نسبت به آخرت موردمطالعه و بررسی قرار داده و جنبههای مختلف آخرتگرایی را در سخنان ایشان تحلیل کرده است.