راهی به سوی کبریا
«محمدظاهر محزون» در سال 1236 ش در حوالی روستای کلسان از توابع شیراز متولد شد و مدت 110 سال عمر خود را در آنجا گذراند. او سراسر عمر را به تدریس و سوادآموزی کودکان و بزرگسالان در مکتب و حتی در خانههای روستاییان پرداخت. محزون پس از مدتی به این فکر افتاد که آموزههایش را در قالب شعر به آیندگان بسپارد. وی در اشعار خود از بیهمزبانی و آشوبهای زمانه گلایه میکند. از محزون اشعاری به زبان فارسی، ترکی و بحری برجای مانده است. کتاب حاضر حاوی یک مثنوی از وی دربارۀ ارتباط انسان با خدا و چگونگی سعادتمند شدن فرد مومن در آخرت و نیز سه قصیده به خط اوست.