تاملات به هنگام (هستیشناسی حماسه و تراژدی)
نگارنده در رسالة حاضر درصدد است، به بررسی مراتب وجودی حیات انسان بپردازد، یعنی آن سهمی از حیات که آدم از آن بهرهمند است. از این منظر، این رساله، میخواهد به این مسئله بپردازد که سیاست، جز در معنی درافتادن با قدرت برای دفاع از حریم آزادی انسان، معنای دیگری ندارد. در واقع، منظور از سیاسی بودن انسان، «درخود بودن»، «برای خود بودن» و جان برکف از ساحت مقدس آزادی، دفاع کردن است. هستیشناسی «حماسه» و «تراژدی»، سهم هر انسان را از این هستی تعیین میکند. حال، سهم یک نفر از کل این هستی، بندگی و جیرهخواری قدرت است و سهم دیگری، سلحشوری و والاتباری است.