سبد سفارش شما خالی است!

پیشینه‌ی دانش منطق را، در تاریخ، می‌توان دست کم تا زمان نگارش رساله‌های منطقی ارسطو بازجست، هرچند بی‌تردید هنر استدلال‌ورزی از آغاز در نهاد آدمیان گذاشته شده است. از آن زمان تاکنون، دانش منطق، همواره در بسط و توسعه بوده است و اندیشمندان بزرگی عمر خویش را در راه تکمیل و پیشبرد این دانش مصروف داشته‌اند. در این میان، تمدن اسلامی نیز سهمی شایسته داشته است، علم منطق به ویژه در سده‌ی اخیر شاهد تحولات و پیشرفت‌های زیادی بوده است، امروزه سرعت این تحولات در ابعاد مختلف، به حدی است که هرکدام از زیرشاخه‌های منطق ریاضی مانند منطق‌های ربطی، فازی و غیره به یک رشته‌ی تخصصی و مستقل تبدیل شده‌اند. ولی با وجود همه‌ی این تحولات و پیچیدگی‌ها، تلقی و انتظار عمومی از انحاء مختلف منطق، این است که امر "استدلال" را مورد بررسی قرار داده و بهترین روش‌های آن را معرفی می‌نمایند. در کتاب حاضر، همین تلقی عمومی از منطق سرلوحه‌ قرار داده شده است و اصلی‌ترین مباحث استدلال در هر دو منطق قدیم (ارسطویی) و جدید (ریاضی) معرفی شده است. در فصل نخست، عمده‌ترین مبحث استدلالی در منطق ارسطویی یعنی قیاس اقترانی حملی همراه مقدمات ضروری آن مانند تعریف، اقسام و احکام قضیه توضیح داده شده است. در فصل دوم محوری‌ترین مبحث استدلال در منطق ریاضی یعنی منطق گزاره‌های کلاسیک بیان شده است. نویسنده در فصل پایانی دیدگاه خود را تحت عنوان "هنر استدلال" و با محوریت قیاس استثنایی بسط داده است.