مسجد و موقوفات گوهرشاد
مسجد گوهرشاد منسوب به گوهرشاد، بانوی فرهنگدوست شاهرخ و یکی از آثار تاریخی شهر مشهد متعلق به عصر تیموری است. وقفنامهی باقیمانده از گوهرشاد با تاریخ 829 هجری قدیمترین وقفنامهی موجود در خراسان است. در کتاب حاضر ضمن تبیین زندگینامهی گوهرشاد خاتون و تاریخچهی مسجد جامع گوهرشاد، وقفنامهی گوهرشاد و موقوفات دیگران بر مسجد معرفی میشود. نیز تاریخچهی ادارهی مسجد گوهرشاد و موقوفات آن بازگو میگردد. جایگاه سیاسی مسجد گوهرشاد در طول تاریخ، به خصوص تاریخ معاصر ایران، نامآوران این مسجد و همچنین مطالبی دربارهی کتابخانهی مسجد و موقوفات سید سعید طباطبایی از دیگر مطالب کتاب به شمار میرود. معرفی دیگر بناهای منسوب به گوهرشاد خاتون همچون مصلی و مدرسهی هرات، گنبد آرامگاه بایسنغر و گوهرشاد و معرفی قوامالدین شیرازی، معمار بناهای گوهرشاد، در بخش نهم کتاب آمده است. فصل پایانی نیز پژوهشی است دربارهی شخصیت افسانهای گوهرشاد که حکایات مختلف دربارهی گوهرشاد خاتون و نزدیکان و افراد مرتبط با وی را شامل میشود. تصاویر فراوانی از بناهای مربوط به گوهرشاد، به ویژه مسجد گوهرشاد و اسنادی در ارتباط با آن ضمیمهی کتاب است.