بهسازی و نوسازی بافتهای کهن شهری
نوسازی شهری / ایران - نوسازی شهری - برنامهریزی
مبانی نظری طرحهای شهری در ایران عمدتا برخاسته از مصوبات شورای عالی شهرسازی و معماری ایران و نیز متکی بر قانون "تغییر نام وزارت آبادانی و مسکن به وزارت مسکن و شهرسازی" است. اما دیدگاههای نظری آن از جریانات توسعهی شهری در سطح جهانی سرچشمه میگیرد. جریان توسعهی شهرنشینی در ایران با یک قرن تاخیر نسبت به جوامع صنعتی رخ داد و حاصل توسعه، شکل گرفتن تجمعات عظیم انسانی و اسکان در مجموعههای بیانتظام شهری است. ناکارآمدی طرحهای توسعهی شهری در دو دههی اخیر، شهرسازی کشور را با بحران مواجه کرده است. از این رو وزارت مسکن و شهرسازی به منزلهی متولی این امر، کمیتهای برای بازنگری در ساختار قوانین و مقررات شهرسازی و شرح خدمات تهیهی طرحهای شهری تشکیل داد که حاصل کار آنها بازنگری در شرح خدمات طرحهای جامع و عرضهی رویکردی جدید به طرحهای توسعهی شهری با نام "راهبردی ـ ساختاری" بود. برای نفی قطعیت طرحهای جامع باید راهحلهای نوین مطابق با زندگی معاصر همچون تفکر ساختارگرایی مطرح شود بدینمعنا که جهان دارای ساختار است. از دیگر مولفهها نبود قاطعیت و جزمیت در طرحهای شهری است در حالی که طرحهای جامع همواره مدعی جامعیت در زمان و موضوع هستند که اشتباه است. کتاب حاضر حاصل مشارکت مولفان کتاب در بیش از 40 طرح توسعهی شهری و منطقهای است و با هدف یاری رساندن به برنامهریزان و طراحان شهری، طی فرایند برنامهریزی، طراحی و اجرا و نیز دستیابی به سامانهی بهینهای از فضاها و مکانهای شهری تهیه شده است. این کتاب میتواند به منزلهی یکی ازمنابع اصلی درس بهسازی و نوسازی شهری در هر سه رشتهی شهرسازی (برنامهریزی و طراحی)، جغرافیا و برنامهریزی شهری و معماری در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد مورد استفاده قرار گیرد.