میهنپری
داستانهای فارسی - قرن 14
در روزگاری ما فقط عمل میکنیم کمتر با فکر، اما تو هم با شور و شیفتگی و بی قراری جوانی؛ و روزگاری فکر میکنیم کمتر با عمل، توأم با حسرت و دریغ و ناتوانی پیری. من، مادر، اولی را ترجیح دادم و هراسی نداشتم از رنجهای بسیاری که از پی آن شور و عشق و بی قراری حاصلم شد؛ اما خوشنودم از تجربه عشق نجات بخش به زندگی و شور و بیقراری تضمینکننده پایداری جریان پرشتاب زندگی.