سبد سفارش شما خالی است!

پژوهشی در زمینه ابعاد فقهی مربوط به روابط خارجی دولت اسلامی با دولت‌های خارجی مانند جنگ، صلح و همزیستی مسالمت‌آمیز و استخراج قواعد قرآنی در این زمینه است. در این اثر جهت استفاده طلاب و دانشجویان و اساتید حوزه و دانشگاه، برخی از قواعد بنیادین در عرصه روابط بین‌المللی حکومت اسلامی مانند اصل جنگ و جهاد، اصالت صلح، در نظر گرفتن مصلحت به عنوان مبنای اصلی روابط خارجی دولت اسلامی و جوانب مختلف این قواعد مورد شرح و بررسی قرار گرفته است. از نظر نگارنده اصل اولیه در دین اسلام و سیاست خارجی آن صلح و آرامش است و پدیده جنگ یک امر عارضی و اجتناب ناپذیر ثانوی است. وی در این زمینه به آیات و روایات متعددی استناد کرده و مستثنیات اصالت جهاد و دلایل اصالت صلح و برقراری روابط حسنه و عادلانه با دولت‌های غیرمعاند را تشریح نموده است. وی مصالح عمومی را معیار احکام حکومتی در حکومت اسلامی دانسته و مشروع نبودن جنگ با دولت‌های هم‌پیمان و بی‌طرف را بر طبق آموزه‌های روایی و سیره پیامبر اسلام(ص) و سیره عقلا تبیین نموده است.