سبد سفارش شما خالی است!

پنداری که به من خطاب می‌کند؛ صبور باش و با تردید خویش یاغی مشو؛ این راه اجتناب‌ناپذیری است که باید به پذیرش منتهی شود؛ پذیرش قاطعانۀ تقدیر! همه‌چیز تغییر می‌کند و راه، دنبالۀ بازگشت خود را از دست می‌دهد. دیگر نمی‌توان به پس خویش رجعت کرد، دیگر جبران گذشته ناممکن است. فقط باید خود را نگریست و در میان ازدحام بزرگ روایت‌ها، روایت خود را محترم شمرد و گفت: من به صورتی چاره‌ناپذیر به این‌جا رسیده‌ام". و سجود راه خلاصی از دنیاهای فرعی بی‌شمار است... و سجود طریقتی است که به اشکال بسیار درمی‌آید و من می‌توانم از توده‌های بسیار صورت‌ها، صورتی از ستایش را برگزینم: سجود شکلی است که به روح درآمده است...