مبانی بازیهای پرورشی
یکی از راههای سلامت زیستن، بازی کردن و با نشاط بودن است. بازی برای انسان هدف نیست، بلکه وسیلهای برای پرورش قوای درونی و آمادگی برای زندگی آینده است، به همین دلیل دوران بازی کودک بهترین دوران برای تعلیم و تربیت او محسوب میشود که نباید به بطالت بگذرد. بازی را نباید سرگرمی محض تلقی کرد بلکه امری جدی و برای آیندهی کودک ضروری است. البته باید توجه داشت که هر بازی و سرگرمی برای کودکان مناسب نیست. بازیهایی که خوی حیوانی را در کودکان بیش از حد افزایش دهد و به زندگی روحی و روانی آنها لطمه وارد سازد، به صلاح آنها نیست. درکل همهی انسانها برای سلامت خویش به بازی نیاز دارند، بر همین اساس نگارنده در کتاب حاضر مبانی بازیهای پرورشی را بیان کرده و به ذکر مبانی تربیت بدنی، ورزش و بازی در شش فصل تحت این عناوین پرداخته است: بررسی دیدگاههای مختلف دربارهی بازی، بازی و نقش آن در شکوفایی شخصیت دانشآموزان، بازی و توسعهی مهارتهای ادراکی ـ حرکتی، بازی و فرهنگ ادبیات و مذهب، آشنایی با انواع بازی، و شیوهی اجرای مسابقات.