حرفهایی که نباید گفت
نو سرودههای این دفتر اغلب به مضامین اجتماعی نظام یافته است؛ برای مثال: به اندیشهی دریا شدن/ دل به ره سپردهای/ و امید:/ تنها بهانهی صبر توست/ و راه:/ سراسر خشم قلههای مه گرفتهی منصب و قدرت/....
حرفهایی که نباید گفت
نو سرودههای این دفتر اغلب به مضامین اجتماعی نظام یافته است؛ برای مثال: به اندیشهی دریا شدن/ دل به ره سپردهای/ و امید:/ تنها بهانهی صبر توست/ و راه:/ سراسر خشم قلههای مه گرفتهی منصب و قدرت/....