کتابداری از دیدگاه جهان سوم
کتاب حاضر به "تشریح واقعیتهای کتابداری در جهان سوم، اختصاص یافته است. بر این اساس، نگارنده، با طرح سوالاتی در زمینهی نقش کتابداری در کشورهای در حال توسعه، نیز چگونگی آموزش صحیح کتابداری در این کشورها، تصریح میکند: "آموزش کتابداری در کشورهای در حال توسعهی دنیا با همان مشکلاتی روبهروست که آموزش حرفهی کتابداری در کشورهای پیشرفته و با همان روال به مدت چهل الی پنجاه سال، ادامه خواهد داشت. بنابراین کشورهای جهان سوم، متوجه میشوند در جستوجوی همان استانداردهایی هستند که در زمان گذشته، کشورهای پیشرفته بودند. در انجام این کار، کشورهای جهان سوم به تعریف اصول وحدتگرایی نیاز پیدا میکنند، اصولی که برنامههای آموزش کتابداری را یکپارچه سازد و در عین حال، اختلافات فرهنگی و نیازهای امروزی را از نظر دور ندارد. تاریخ اولیهی توسعهی فرهنگی کشورهای پیشرفته با تاریخ توسعهی فرهنگی کشورهای جهان سوم، متفاوت است. بنابراین تفاوتهای اساسی در مسائل مربوط به توسعهی کتابخانهها در جهان سوم وجود دارد که ویژگیهای خاصی را به آموزش کتابداری در کشورهای مربوط میبخشد. یکی از مهمترین این ویژگیها، مفهوم برنامهریزی ملی و شمول خدمات کتابداری و اطلاعرسانی در طرحهای توسعهی ملی است. در کشورهای جهان سوم عموما عقیده بر این است که فقط از طریق برنامهریزی آموزش و پرورش میتوان به طور موثر به فرآیندهای توسعه کمک کرد و این که کتابخانهها به منزلهی بخش غیر قابل تفکیک آموزش باید در این برنامهریزیها در نظر گرفته شوند. بنابراین اغلب این کشورها باید چگونگی ایجاد زیربنا و شالودهی این نوع خدمات را بررسی کرده و به تامین منابع انسانی در زمینههای مختلف تخصصی، در سطوح گوناگون شایستگی و اشکال مختلف آموزش اقدام نمایند. این شرایط، آموزش کتابداری را در محدودهی وسیعی تکامل میبخشد".