سبد سفارش شما خالی است!

مجموعه اشعاری در مدح و رثای «اهلبیت» (ع) است. در این اثر ابتدا به ویژگیهای فصیح اشاره شده و سپس اشعاری در مدح امام حسین (ع) و رثای آن امام و سایر ائمه و همچنین مصایب کربلا سروده شده است. بیشتر این اشعار درباره مصایب زینب (س)، عباس (ع)، اربعین و شهدای کربلا و جریان اسارت خاندان امام حسین است. برخی از اشعار نیز جنبه حکمتآمیزی داشته و برگرفته از سخنانی از معصومین (ع) است. بدین صورت که ابتدا روایتی از آنان که سخن حکمتآمیزی محسوب میشود که دارای مضمونی اخلاقی است نقل شده و سپس یک رباعی درباره مفاد آن حدیث سروده شده است.