سبد سفارش شما خالی است!

نگارنده در این کتاب، مبارزات شیعیان را از عهد پیامبر (ص) تا پایان دوره‌ی نخست خلافت عباسیان در سال 232 ق. بررسی می‌کند. وی کوشیده است روایتی از روحیه‌‌ی شیعیان را به دست دهد که در مراحل مبارزه مستمر انقلابی، دینی، فکری، و اجتماعی آنان به ظهور پیوسته است. نگارنده علاوه بر ذکر جزئیات رخدادهای تاریخی، به فلسفه‌ی تاریخ نیز توجه داشته و افزون بر آن، میان مبارزات شیعیان و ابعاد زندگی سیاسی و دینی و فکری در جهان اسلامی پیوند برقرار ساخته است. به تصریح نگارنده: "مبارزات شیعیان گاهی شکل انقلاب به خود گرفته است تا اصول و آموزه‌ها را عملا به اجرا گذارد. مسلمانان همواره عادت داشته‌اند که حیاتی مبتنی بر دموکراسی داشته باشند و به آزادی عقیده و بیان پایبندی نشان دهند و این همان چیزی است که تعالیم مترقی و هوشمندانه‌ی اسلام آن را تأمین کرده است. این مبارزات، با آن که گاهی به کشمکش میان دو دسته از مسلمانان انجامیده است، اما در واقع نشانه‌ای است از زنده بودن امت اسلامی و از میل و علاقه‌ی این امت به تحول و بازسازی و پایبندی‌اش به آرا و آموزه‌های خود برای دست‌یابی به یک زندگی برخوردار از رفاه و تمدن پیشرفته. اگر هم در این میان اختلافی پیش آمده است، به مسائل ثانوی مربوط می‌شود و به عقیده‌ی اسلامی والای ما ارتباطی ندارد. این مسائل ثانوی اختلاف‌هایی در آرا و ابزارهاست و گاهی در این اختلاف نظر مزیتی هم نهفته است."