سبد سفارش شما خالی است!

پارادایمی که فارغ از نظریه‌های معمول و در سطحی فراتر از نیازهای اولیه انسانی بتواند شرایطی برای مردم و شهروندان به وجود آورد تا آنان با همکاری مدیران شهری، توان لازم را برای پرداختن به مشکلات به ظاهر سخت شهری، قدرت تفکر برنامه‌ریزی و عمل با در نظر گرفتن فرصت‌ها داشته باشند. تا زمانی که شهرها در دست سرمایه‌داران قدرتمند قرار دارد و اختیار عمل از شهروندان و مدیران شهری گرفته شده است و آن‌ها نقشی در سرنوشت شهر ندارند، عملاً فضای جریان‌های شهری از سرمایه‌داری کلان سرمایه‌داران تأثیر می‌پذیرد.