سبد سفارش شما خالی است!

نظریه «موازنه قدرت» بر این اصل استوار است که امنیت بین‌المللی زمانی افزایش می‌یابد که قدرت نظامی به نحوی توزیع شده باشد که هیچ دولتی به اندازه‌ای که توانایی تفوق آمدن بر دیگر دولت‌ها را داشته باشد، قدرتمند نباشد. این نظریه پیش‌بینی می‌کند که اگر یک دولت، قدرت فوق‌العاده زیادی داشته باشد از قدرت خود استفاده می‌کند و به کشورهای ضعیف حمله می‌کند. این امر موجب می‌شود دولت‌هایی که در معرض خطر هستند برای پیوستن به ائتلاف‌های تدافعی انگیزه پیدا کنند. برخی از واقع‌گرایان بر این عقیده‌اند که این امر می‌تواند موجب ثبات بیشتری شود؛ چراکه از تجاوز جلوگیری می‌کند و آن را غیرجذاب نشان می‌دهد، البته اگر میان ائتلاف‌های رقیب تعادل قدرت برقرار باشد. در این کتاب به بررسی الگوی دوستی حزب‌الله لبنان و ایران براساس نظریه موازنه قدرت، پرداخته می‌شود.