نظریههای انقلاب و انقلاب اسلامی ایران
انقلاب / ایران - تاریخ - انقلاب اسلامی، 1357
انقلاب از پررمز و رازترین پدیدههای زندگی بشری است و به همان میزان که پدیدة پیچیدهای است، نظریهها و دیدگاههای مرتبط با آن نیز از تنوع برخوردار هستند. انقلاب همزاد زندگی اجتماعی انسان است. جست و جو در تحولات و دگرگونیهای اجتماعی و سیاسی و در آن میان انقلاب، که از متداولترین و پردغدغهترین رخدادهای جوامع بشری است، امری دیرینه است و در سراسر تاریخ اندیشه انسانی شاهد شکلگیری دیدگاهها و نظریههای گوناگونی در این باره بودهایم. عدهای با استناد به دلایلی آن را تجویز میکنند و پیششرط ضروری توسعه قرار میدهند و عدهای نیز با تکیه بر دلایلی مخالف وقوع انقلابند و از نگرش غیرتجویزی برخوردار هستند. گرچه در مطالعة انقلاب، مشابهت در پویشهای تاریخی قبل و بعد از پیروزی، علل، عوامل، موانع، دستاوردها و آسیبها فراوان دیده میشود، اما هر انقلاب نمونة منحصر به فردی بوده و مستلزم مطالعات ویژه در راستای نیل به اصول و قواعد جداگانه میباشد. انقلاب اسلامی ایران نیز به دلیل برخورداری از ویژگیهای مذهبی و اهداف غیرمادی، پیچیدگیهای خاص خود را دارد و در بسیاری از مواقع، فراتر از نظریههای متداول انقلاب در علوم سیاسی، چارچوبهای نظری متفاوتی را میطلبد. کتاب حاضر پس از پرداختن به مبانی و کلیات انقلاب به دیدگاههای فلاسفة سیاسی و نظریهپردازان انقلاب اختصاص یافته است. در بخش اخیر رویکردهای عینی به پدیدة انقلاب بازگو شده است. بررسی آسیبشناسی انقلاب و نیز آسیبشناسی انقلاب اسلامی، بخش پایانی کتاب را تشکیل میدهد.