سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر، که سومین کتاب از مجموعه‌ی مولوی‌شناسی و مثنوی‌پژوهی نویسنده است به بحث مولانا و هنرمندی وی در فن شعر، اختصاص دارد. بر این اساس، نویسنده ابتدا به تعریف شعر می‌پردازد و پس از نقل سخنان "سپهسالار" و "سلطان ولد" در باب شعر و شاعری، به بحث مولانا و شعر و نیز نمونه‌هایی از اشعار او می‌رسد، که بیش‌تر بخش کتاب را تشکیل می‌دهد. نویسنده هم‌چنین به طرح ایرادی می‌پردازد که بسیاری بر مولانا می‌گیرند و آن این که شعر وی چندان که باید محکم و ضخیم نیست و در خیلی جاها از دیوان او، سکته‌هایی وجود دارد. نویسنده در پاسخ می‌گوید: مولانا بنایی بر حک و اصلاح اشعارش نداشته و نمی‌خواسته که آن‌ها را مانند شعر حافظ خوش‌تراش و صیقلی کند. چرا که داعیه‌ی شعری نداشت و قافیه‌پردازی و اصرار و ابرام در این کار را، عبث و بیهوده می‌دانست.