نظریه روایت پسامدرن
روایتگری / فراتجدد (ادبیات)
روایتشناسی نظریه و مطالعه ساختمند روایت است. در طول قرن بیستم، روایتشناسی به یکی از ملموسترین، یکپارچهترین و دقیقترین حوزههای تخصصی مطالعات فرهنگی و ادبی تبدیل شده است. روایتشناسی در آغاز به عنوان علم صورت و ساختار روایت، جایگاهی تأثیرگذار در برخورد با روایت ادبی یافت و رویکرد تاریخی را برای چند دهه در سایه قرار داد. هدف کتاب حاضر توضیح تحولی است که روایتشناسیهای صورتگرایانه و ساختگرایانه در سالهای اخیر از سر گذراندهاند تا از این طریق اصول و سازوکارهای روایتشناسیهای جدید را تبیین کند.