سبد سفارش شما خالی است!

استعاره از نخستین مسائل علوم بلاغی، اصطلاحی در علم بیان به‌عنوان نوعی مجاز لغوی با علاقه مشابهت است. در این کتاب به مقایسه تطبیقی معنایی استعاره‌های جزء اول و بیستم قرآن با دفتر اول و دوم مثنوی مولوی، پرداخته شده است. آنچه مولانا از قرآن در آثار خود بهره برده است تنها ظاهر و صورت کلمات و آیات نیستند؛ بلکه مفهوم و درون‌مایه آیات است و حکمتی است که با تعلیم و تعلم کتاب خدا به‌دست می‌آید.