سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر مجموعه‌ای از جستارهای گوناگون درباره‌ی نظریه و نقد ادبی جدید است که با هدف نشان دادن تکثر آرا و تاکید بر شالوده‌ی دموکراتیک این حوزه از علوم انسانی به چاپ رسیده است. مباحث کتاب بدین‌قرار است: مرگ مولف در نظریه‌های ادبی جدید، تباین و تنش در شعر "نشانی"، فراداستان: سبکی از داستان‌نویسی در عصر پسامدرن، ساختار یک رمان پسامدرن، ملاحظاتی درباره‌ی چشم‌انداز جهانی شدن ادبیات معاصر ایران، داستانک و توانمندی آن برای نقد فرهنگ، جایگاه مطالعات فرهنگی در رشته‌ی ادبیات، شیوه‌های جدید نقد ادبی، بررسی یک آگهی تلویزیونی از منظر مطالعات فرهنگی، اسطوره‌شناسی و مطالعات فرهنگی، فروید و نقد ادبی، نقد ادبی و دموکراسی، و بررسی مصداق‌های سرقت ادبی در کتاب نظریه‌های نقد ادبی معاصر. به تصریح نگارنده: "نقد ادبی را نمی‌توان به سهولت تدریس کرد، زیرا مخاطبان ما هنوز به آن درجه از خودآگاهی فرهنگی و سیاسی نرسیده‌اند که دموکراسی را به عنصری ساختاری در تفکر خود بدل کنند. اندیشه‌ی استبداد طلب، تکثر نظریه‌های نقد ادبی را برنمی‌تابد. ذهنیتی که اندیشیدن و استدلال کردن را فعالیتی تفویض‌پذیر می‌داند، هرگز نمی‌تواند در حوزه‌ای خوش بدرخشد که تفکر و اقامه‌ی دلیل از ملزومات اجتناب‌ناپذیر آن هستند. نقد ادبی مستلزم باور داشتن دموکراسی و منوط به درک این موضوع است که به منظور قرائت یک متن، گفتمان‌هایی مختلف و گه‌گاه متضاد را می‌توان دخیل یا کارآمد دانست".