هدیه به اموات
یاد مرگ و رفتن به قبرستان، یکی از کارآمدترین ابزارهای پیشرفت در معنویات و آبادسازی آخرت و آزادسازی قلب از بندهای بیارزش است. یاد مرگ و سرای پس از آن، بهترین موعظه برای هر انسان است و غفلت از آن موجب میشود که انسان به بیراهه رود و از حرکت در مسیر کمال بازماند. انسان، در هنگام مرگ با تمام شخصیت و واقعیت وجودی خود تحویل فرشتگان الهی میگردد؛ بنابراین از مرگ تعبیر به" وفات " یا " توفی " میشود. مرگ از دیدگاه قرآن، نیستی و فنا نیست، بلکه انتقال ازجهانی بهجهان دیگر است، هر چند، بسیاری از مردم تصور میکنند ساختن قبرهای مجلل موجب شادی اهل قبور میشود ؛ اما بهترین و آسانترین کاری که انسان میتواند برای اموات انجام دهد خواندن دعا و انجام کارهای خیر است. در هر حال، آن چه محسوس و مسلم است این است که امروزه بزرگداشت اموات خلاصه شده است" بهچند صباحی سیاهپوشی" نه مراعات دقیق و اصولی احکام و تعالیم همه جانبۀ اسلام که برای هر کس و برای هر چیزی ارزش و حقی قائل شده است؛ حتی برای اموات. به یقین باید دانست که دست اموات به سوی ما دراز شده است و نیاز آنان به ما به مراتب بیشتر از نیازمندیشان در دنیاست. آنان چشم انتظار هدیهای از طرف بازماندگان خویش هستند.