سبد سفارش شما خالی است!

شرح و بررسی مباحث مربوط به توحید و خداشناسی با رویکردی فلسفی و عرفانی است. در این نوشتار به روشی تحلیلی و برهانی به تبیین دیدگاه‌های عارفان و فلاسفه نسبت به اثبات وجود خداوند و ماهیت وجود واجب الوجود و تمایز و نسبت آن با سایر موجودات پرداخته شده و دیدگاه افرادی همچون محیی الدین ابن‌عربی در این زمینه برجسته شده است. نویسنده نخست به بیان نمونه‌هایی از عقاید و افکار عرفانی هندوها، یونانی‌ها، زرتشتیان، عارفان اهل‌سنت و شیعه دیدگاه‌های آنان در مورد خدا پرداخته و پس از آن توصیه‌هایی از امامان معصوم(ع) در مورد عقاید عرفانی به ویژه در باب توحید و خداشناسی ارایه کرده است. آن گاه به شبهاتی در مورد شخصیت و عقاید عرفانی محیی الدین ابن‌عربی اشاره کرده و توصیفی از شخصیت عرفانی وی و نیز شاه نعمت‌الله ولی مطرح نموده و حکم بلند کردن شارب (سبیل) توسط صوفیه را بیان کرده است. در ادامه وی به نسبت بین فلسفه، کلام و عرفان اشاره کرده و مختصری از مباحث مربوط به توحید را از این سه منظر بیان کرده است.