سبد سفارش شما خالی است!

از جمع‌آوری و تدوین افسانه‌های سوادکوه و تطبیق آن با افسانه‌ها و قصه‌های دیگر نواحی کشور به مختصاتی برمی‌خوریم که عبارت است از: ویژگی زبانی افسانه: این ویژگی شامل عبارات آغازین و پایانی افسانه است. برای نمونه از بررسی 18 افسانة سوادکوهی به این نتیجه دست می‌یابیم که هیچ‌یک از آنها با عبارت یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ‌کس نبود آغاز نشده، بلکه با عبارات القصه، اول به گردن راوی، به بلبلان و طوطی، اما برادر و... شروع شده است و در عبارات پایانی نیز بیش‌تر عبارت آنها بودند ما آمدیم به چشم می‌خورد؛ نکتة بعدی عنوان‌های دل‌نشین و جذاب افسانه‌های سوادکوهی است؛ عنوان‌هایی چون جوانی؛ روباه زائر و...؛ تیپ قهرمانان و شخصیت‌های افسانه‌های رایج در سوادکوه مانند تیپ‌های قهرمانان، نمودار حرکت و نماد فکری آنها است؛ نقش نامادری و کینه‌توزی‌های او در جهت دادن به قهرمانان افسانه، در افسانه‌های رایج در سواد کوه موثر است؛ و از ویژگی‌های عمدة افسانه‌های رایج در سواد کوه، توجه شاهان به فرزند آخر است. کتاب حاضر پس از درج ویژگی‌های افسانه‌های رایج در سواد کوه، به درج برخی از این افسانه‌ها اختصاص داد که به نقل از روایات مختلف بازگو شده است. این کتاب جلد دوم از مجموعة افسانه‌های سواد کوه است.