سبد سفارش شما خالی است!

ناصر تقوایی همواره غریبه‌ای محترم محسوب می‌شد که باید ته صف می‌ایستاد و ممکن بود هرگز نوبتش نرسد. پس دیگر ته صف طویلی که او را از سینما دور می‌کرد، نایستاد. از صف بیرون زد و تصمیم گرفت فیلم نسازد و عکس بگیرد. نمایشگاه غالباً خلوت عکس‌های درخشانش تجسمی دقیق از وضعیت و رویه او به حساب می‌آمد. نظمی گرفتار آمده در بی نظمی پیرامون و تصاویر ثابت و قدرتمندی که می‌کوشید جای جای قاب‌های متحرک و منحصر به فرد او را پر کند. در بررسی همه جانبه آثار تقوایی، کشیده‌ایم به همان جزئیاتی اشاره کنیم که خود او با بی نظمی خاص در کارش گنجانده است. میزانسن همواره برای او بیش از مضمون برایش اهمیت داشته است.