سبد سفارش شما خالی است!

نویسنده در این کتاب در یک مطالعة موردی اندیشه و زبان سیاسی و نظم فکری «سید قطب» را به عنوان نماینده‌ای بارز از متفکران مسلمان بر مبنای استعارة صراط مورد بررسی قرار داده است. بدین ترتیب در گام نخست از کتاب پس از ترسیم کلیاتی از زندگی و اندیشه‌های سیدقطب، ابتدا نقش صراط در زبان سیاسی یا قالب‌ریزی محتوای پیام در اندیشة سیاسی قطب بررسی شده است. در این محور، صراط همچون جامعه‌ای است که بر اندیشة پیش موجود، پوشانده می‌شود و در کسب نوشتار، گفتار و طبقه‌بندی داده‌ها آشکار می‌گردد. سپس یک نگرش دوگانه از صراط ارائه شده است که تأثیر متقابل، توأم با تعامل و هم ورزی با یکدیگر دارند و در درون سیستم و سازمان یک کل را می‌سازند. در پایان، محقق تلاش کرده است تا با غلبه بر محتوای اندیشة سیدقطب، رابطة سلسله مراتبی مقولات خداشناسی، هستی‌شناسی، انسان‌شناسی و راه‌شناسی را آشکار کند و لزوم همسویی و هماهنگی عناصر چند گانة نظام هستی، نظام خلقت و غایت انسانی را هویدا سازد. شایان ذکر است که در محورهای ذکر شده، کارکرد صراط در فهم، تحلیل، توصیف و آرمان‌شناسی مورد کندوکار قرار می‌گیرد.