نگاه نظام آموزشی به دین (دیندانی، یا، دینداری)
در این نوشتار، جایگاه دین در نظام آموزشی ایران به اختصار تشریح میشود .بهزعم نگارنده" :نگاه به دین باید بیش از آنکه در حیطه شناختی و سمت و سوی آن به دین آموزی باشد، در حیطه عاطفی ـ که تغییر در احساس، نگرش و امیال درونی که امری درونی است یعنی دینداری ـ قرار گیرد ."وی معتقد است" :روش تبلیغ و تدریس، نگاه زیباشناسانه از دین و ویژگیهای فردی معلم در مقاطع مختلف تحصیلی در گرایش دانشآموزان به دین نقشی اساسی دارد ."کتاب متشکل از سه فصل است : در فصل نخست، پیشینه و اهداف آموزش و پرورش در ایران بررسی میشود و در فصل دوم به منابع و شیوههای تربیت اشاره میگردد .در فصل سوم مولف نحوه ارزشیابی معارف اسلامی در نظام آموزشی ایران را به اختصار شرح میدهد .در پایان کتاب آمده است : "علت اینکه نظام آموزشی ما همت خود را صرف آموزش دین کرده، نه تربیت دینی، بلکه توجه و پر رنگ شدن بعد فقاهت دین بوده است و فراموشی وجه عرفانی دین و مغفول ماندن آن ."