سبد سفارش شما خالی است!

چند وقتی بود خونه مون رو بنگاه گذاشته بودیم. از کوچه خسته شده بودیم. پدر و مادرم دوست داشتن یک خانه سر خیابان داشته باشیم. به بنگاه املاک که رسیدیم سلام و علیک کردیم و نشستیم. مسئول دفتر املاک که سر طاس و سبیل کلفت داشت، اسمش حبیب بود. ما که وارد شدیم داشت از یک خانه تعریف و تمجید می‌کرد. مردی که آنجا نشسته بود و ظاهر آن خریدار بود، داشت گوش می‌داد. وقتی خریدار بیرون رفت تا بعداً بیاید و خانه را ببیند، حبیب آقا موبایلش را گرفت و زنگ زد. الو سلام آقا سلام پدرام گل! آقا! حل حله. حسابی واست راست و ریستش کردم. معامله جوش خورده و آماده است. طرفت خیلی ساده است، اصلاً تو باغ نیست. نه بابا تو فکر نباش. تو شیرینی ما رو داشته باش بسپارش به من.