سبد سفارش شما خالی است!

این داستان، فریادی است از خشم نسبت به آنچه که به سر بشر آمده؛ درعین‌حال از عشق مادر شدن می‌گوید. داستان از زاویه دید اول شخص و در قالب نامه‌ای از راوی داستان که یک زن جوان و گویا خود نویسنده است، روایت می‌شود. سخن گفتن با جنینی که در رحم خود باردار است و آگاه کردن فرزند نازاده‌اش از مصیبت‌های دنیا و بی‌رحمی آن هدف راوی داستان است. بحث اصلی داستان سقط جنین است اما به‌طورکلی تمام دیدگاه‌های موجود درباره زنان را توجیه می‌کند.