سبد سفارش شما خالی است!

این مجموعه دربردارنده‌ی مقالاتی چند در حوزه‌ی "ادبیات روابط بین‌الملل در قرن بیستم" است که با ویرایش یکی از صاحب‌نظران ـ "آندرو لینکلیتر" ـ و اینک با ترجمه‌ی فارسی به چاپ رسیده است. عناوین این مقالات عبارت است از: "جامعه و اقتدارگریزی در روابط بین‌الملل/ هدلی بول"، "اقتدارگریزی چیزی است که دولت‌ها خودشان را در آن می‌فهمند: ساخت‌های اجتماعی سیاست قدرت/ الکساندر ونت"، "مفاهیم و فرآیندها/ کارل دبلیو دویچ"، "رویکرد کارکردی نسبت به سازمان جهانی/ دیوید میترانی"، "مطالعه‌ی هم‌گرایی منطقه‌ای: تاملاتی در باب شادکامی‌ها و تلخ‌کامی‌های پیش‌نظریه‌سازی/ ارنست بی‌. هاس"، "واقع‌گرایی و وابستگی متقابل مرکب/ رابرت اکوهین"، "پویایی‌‌های رژیم: ظهور و سقوط رژیم‌های بین‌المللی/ اران آریانگ"، "سازمان‌های بین‌المللی: حالتی از اجرای فن دولت‌مداری/ فردریش کراتوخویل و جان جراردراگی"، "از میان برداشتن شکاف بین انصاف و عملکرد/ رابرت اکوهین"، "اخلاق بین‌المللی و بحران زیست‌محیطی/ رابرت ئی‌گودین" و "اقتدارگریزی و محدودیت‌های همکاری: نقدی واقع‌گرا از نوترین نهادگرایی لیبرال/ ژوزف ام. گریکو". در پایان کتاب نیز زندگی‌نامه‌ی افراد نام برده به همراه واژه‌نامه‌ی اصطلاحات و لغات فراهم آمده است. در آغاز کتاب خاطرنشان می‌شود: "خصوصیت نظریه‌ی بریتانیایی روابط بین‌الملل آن بوده است که رجحان بسیار زیادی برای استدلال گروسیوسی قایل شود که روابط بین‌الملل را نه با صورت ذهنی واقع‌گرا از تعارض منطبق می‌داند و نه از بینش آرمان‌گرایان حمایت می‌کند که به موجب آن جامعه‌ی سیاسی جهانی، عاقبت جانشین دولت‌های ملی خودپرست می‌شود. طرفداران سنت گروسیوس، با اجتناب از این دو حد نهایی استدلال می‌کنند که حتی در چارچوب اقتدارگریزی بین‌المللی که بنا به تعریف، فاقد یک حکومت برخوردار از حاکمیت است، جامعه‌ای مرکب از دولت‌ها وجود دارد. به هر حال این باور که همکاری می‌تواند در یک وضع مبتنی بر اقتدارگریزی توسعه پیدا کند، محدود به شخصیت‌های برجسته در نظریه‌ی بریتانیایی روابط بین‌الملل نیست. همین عنوان را دقیقا می‌توان در تحلیل نو لیبرالی کوهین از رژیم‌های بین‌المللی دریافت که نفوذ بسیار در ایالات متحده داشته است".