سبد سفارش شما خالی است!

زمانی که ایبسن تصمیم گرفت شخصیت‌های آثارش به کلام منظوم سخن نگویند، نبوغ را در معبد مدرنیته قربانی کرد و کوشید با مدرنیته به عنوان یک دگرگونی اجتماعی، سیاسی، و فلسفی از در گفتگو درآید. او می‌خواست از مدرنیته و مردمی که درگیر آن بودند سر درآورد. در نمایشنامه حاضر ایبسن با دیدی باز به نقش مطبوعات در پریشان کردن ذهن مردم و جامعه به نفع ریاکاری و جناح‌بازی برای بسیج مردم می‌پردازد. این اثر کنایه‌ای به شیلر و گوته و برنامه روشنگری آن‌ها مبنی بر آموزش و تعالی‌بخشی جامعه است.