سبد سفارش شما خالی است!

«عبدالرحمان جامی» ـ از بزرگ‌ترین شاعران قرن نهم ـ در خرجرد، از نواحی ولایت جام، به دنیا آمد، مقدمات علوم را نزد پدر و سایر علوم را نزد استادان بنام آن زمان فراگرفت و آثار متعددی از نظم و نثر از خود به یادگار گذاشت. او پیرو فرقة نقشبندیه بود و در سن 81 سالگی، در هرات بدرود حیات گفت. جامی در شاعری آوازه‌ای بلند داشت، اما نمی‌توان وی را شاعری قوی، مبتکر و آفریننده شناخت. سادگی و روانی اشعار، بهره‌گیری از علوم مختلف در شعر، اطناب و درازگویی، منتخب بودن الفاظ و استحکام عبارات از ویژگی‌های شعری او محسوب می‌شوند. نگارنده در سی و دومین مجلد از مجموعة «مشاهیر ایرانی» به زندگی‌نامه و گزیدة اشعار وی پرداخته و مباحثی از این دست را مطرح ساخته است: خانوادة جامی، آثار و تالیفات وی، لقب و تخلص شاعر، جایگاه و نفوذ جامی در دربار سلاطین و در میان مردم، دین و مذهب جامی، شاعران هم‌عصر وی، تاثیرپذیری جامی از دیگران، و ویژگی‌های شعری او.