سبد سفارش شما خالی است!

در آغاز کتاب، جریان فکری موسوم به "اسلامی‌سازی معرفت" چنین معرفی شده است: "اسلامی‌سازی معرفت، به معنای گسستن ارتباط میان دستاورد علمی تمدن بشری و ارجاعات (منابع) فلسفی پوزیتویستی ـ به اشکال مختلف آن ـ و کاربست دوباره‌ی این علوم در یک دستگاه روشی و معرفی دینی غیر پوزیتویستی است. اسلامی‌سازی معرفت، قصد اسلامی‌سازی علوم تطبیقی و قواعد علمی را دارد و این کار با درک همگونی قوانین این علوم و قوانین هستی ـ که ارزش دینی مبتنی بر آن است ـ میسر می‌شود". مباحثی که در این خصوص در کتاب مطرح می‌شود بدین‌قرار است: جغرافیای اسلامی‌سازی معرفت (شامل تاریخچه و علل و زمینه‌های ظهور اسلامی‌سازی معرفت و طرح چند دیدگاه این تفکر)، روش‌شناسی مبتنی بر نص یا وحی (استدلال نص‌گرا) و تطابق آن با استدلال تاریخ‌گرا، ایده و طرح اسلامی‌سازی معرفت (گفت‌وگو با طه جابر العلوانی)، درآمدی به روش‌شناسی معرفتی قرآن، نشانه‌های عمده‌ی طرح اصلاح روش‌های اندیشه و اسلامی‌سازی معرفت، روش‌شناسی اسلامی و رابطه میان روش‌های علوم اجتماعی و علوم دینی (گفت‌وگو با جمال‌الدین عطیه)، و اسلامی‌سازی دانشگاه و کارآمدسازی آموزش عالی از نظریه تا اجرا (با تاکید بر تجربه‌ی دانشگاه اسلامی جهانی).