لسان الغیب فی تمییز الصحه عن العیب
سراینده این منظومه، "کمالالدین محمد کریم صابونی "از عرفای اوایل سده چهاردهم هجری است که در تهران در اواخر دوره قاجار میزیست . این منظومه فارسی در قالب مثنوی در بحر رمل مسدس سروده شده است . سراینده در این مثنوی سخت متاثر از مولانا به ویژه مثنوی اوست . منظومه حاضر که مشتمل بر 20235بیت است با این ابیات آغاز میشود : بشنوید ای دوستان این داستان/ که به معنی شرح حال ماست آن/ چندگاهی از بیان، لب دوختم/ تا سخن از شاه جان آموختم/ مدتی از گفت و گو بودم خموش/ پای تا سر گشته بود جمله گوش/ ....