سبد سفارش شما خالی است!

برای مبارزه با معضل آلودگی محیط شهر دو راه اساسی وجود دارد؛ اول کم کردن آلودگی تأسیسات صنعتی به‌ویژه تسویه نمودن گازها و بخارات سمی ناشی از آن‌ها و دوم گسترش فضای سبز به عنوان عوامل افزاینده اکسیژن هوا، کاهنده گازهای سمی، متعادل‌کننده درجه حرارت شهر، پاکسازی هوا و در نهایت جلوگیری از نفوذ طوفان‌های گرد و غبار به شهر. لذا به‌منظور استفاده بهینه و بهره‌برداری بیشتر از منابع و اراضی، نخستین گام در مسیر گسترش فضای سبز، شناسایی خاک منطقه و محدودیت‌های آن است. در این راستا در کتاب حاضر به‌منظور توسعه بهینه کمربند سبز شمال غرب اهواز و شناسائی محدودیت‌های فیزیکی و شیمیایی خاک این منطقه، اقدام به نمونه‌برداری از خاک‌های منطقه به روش نمونه‌برداری زیگزاگی شده است. آزمایشات بر روی این نمونه‌ها نشان داده که بیشترین عامل شیمیایی محدودکننده در خاک، شوری و مقدار سدیم است. در انتهای کتاب پیشنهاداتی جهت رفع معضلات و استفاده مفید و بهینه از این خاک ارائه شده است.