سبد سفارش شما خالی است!

مولانا نورالدین محمد ظهوری ترشیزی از شاعران مشهور نیمه قرن دهم تا ربع اول قرن یازدهم هجری است. وی در سال 988 ایران را به قصد هند ترک کرد و در دوره پادشاهی مرتضی نظامشاه وارد احمدنگر شد. ساقی‌نامه قدیمی‌ترین و مهم‌ترین مثنوی از سه مثنوی ظهوری است. این مثنوی در حدود سال 1000 هجری در مدح برهان نظامشاه، ولی‌نعمت ظهوری در احمدنگر سروده شده که به دربارش تقرب یافته بود. این شعر به اتفاق همه منتقدان یکی از بهترین ساقی‌نامه‌هایی است که نوشته شده و برای قرن‌ها یکی از مشهورترین کتب درسی مدارس هندوستان به شمار می‌آمده است.