سبد سفارش شما خالی است!

سرشت و سرنوشت دو مفهوم فلسفی است که به شناخت انسان ارتباط پیدا می‌کند؛ یعنی وقتی از سرنوشت و سرشت صحبت می‌شود، به نوعی، این مسئله مطرح می‌گردد که: انسان چیست؟ و سرشت و سرنوشت او کدام است؟ چون سرشت و سرنوشت انسان، ماهیت و هویت اوست و شناخت هیچ موجودی به اندازۀ شناخت انسان مشکل نیست؛ تا جایی که بعضی‌ها می‌گویند: اصلا شناخت انسان محال است. همۀ انسان‌ها سرشت و سرنوشت دارند و به حکم ماهیت‌شان مقهور ماهیت هستند ولی انسان مقهور ماهیتش نیست، وجودش قاهر بر ماهیتش است. یعنی وجودش ماهیتش را محو می‌کند و سرانجام ما نمی‌توانیم بگوییم چیست!. در این کتاب، دکتر غلام‌حسین ابراهیمی دینانی، فیلسوف معاصر، به پرسش در باب چند و چون این دو مقوله (سرشت و سرنوشت) پاسخ می‌دهد و آن‌گاه سخن به وابسته‌های دامنه‌دار سرشت و سرنوشت یعنی تفکر؛ حقیقت؛ تاریخ؛ قبض و بسط؛ عقل؛ عشق؛ ادبیات؛ دین؛ و نام‌ها و یادها می‌کشد.