سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر در مورد تقریرات درس رسائل استاد سیّد رسول موسوی تهرانی تهیه و به رشته تحریر درآمده است. این اثر نخست در ادامه مباحث تنبیهات باب انسداد به تقریر حکومتی و پی آمده‌ای عام بودن نتیجه اش و گره گشایی میرزای قمی از تعارض در تقدیر حکومتی را یادآوری می‌کند. در ادامه نگارنده در تنبیه سوم حجت بودن ظن‌های باواسطه و بی‌واسطه به‌حکم شرعی را ذکر و نمونه‌های پیاده شده دلیل انسداد در برخی مسائل اصولی را بیان می‌کند. در پایان نوشتار پیش رو در تنبیه ششم پی آمده‌ای حجیت نداشتن ظنّ را آورده و برتری بخش بودن ظن غیر قیاسی را ذکر می‌نماید. جایگاه ترجیح و جمع متعارض از مباحث مهم و برجسته این مجموعه به شمار می‌رود.