سبد سفارش شما خالی است!

گسترش حاکمیت مدرنیسم، طمع‌ورزی و فزون‌خواهی از جمله ویژگی‌های دنیای معاصر و نتیجه‌ی غفلت و اعراض از یکتاپرستی است که تنها راه درمان آن درستکاری انسان، تفکر در آثار خداوند و نهادینه کردن ارزش‌های والای اخلاقی است. یکی از همان ارزش‌های والا، نعمت شکرگزاری در برابر منعم است که آمیخته با سرشت آدمی و از مهم‌ترین اهرم‌های رشد و کرامت نفس و واجبات به شمار می‌آید. در حالی که امروزه کم‌تر کسی از اهل ایمان این صفت را برخود فرض می‌شمارد و نسبت به عدم انجامش، خویش را مقصر می‌داند. دلیل این ناسپاسی‌ها چیزی جز عدم شناخت صحیح این فریضه‌ی الهی نیست و این مساله ضرورت آگاهی یافتن درباره‌ی آن را برای انسان‌ها مشخص می‌سازد. اولین قدم در مسیر جبران ناسپاسی‌ها، شناخت جایگاه شکر نعمت در فرهنگ قرآن و سنت است. دومین قدم شناخت انواع مراتب شکر الهی از جمله شکر قلبی، زبانی و عملی و سومین گام آشنایی با بالاترین درجه‌ی شکر یعنی عجز از شکر و اعتراف به تقصیر در ادای آن است. چهارمین قدم در این مسیر شناخت نتیجه‌ی شکر و کفران است که انسان را با برخی از سنت‌های خداوند در خصوص بقا و زوال نعمت‌هایش آشنا می‌سازد. آخرین قدم نیز، شکر واسطه‌های نعمت یعنی پدر و مادر است که نگارنده در کتاب حاضر به شرح و بررسی تمامی این پنج مرحله پرداخته است.